کربنات کلسیم غذایی رایج ترین منبع کلسیم مورد استفاده در خوراک خوک است. به طور کلی از رسوبات بسیار خالص (بیش از 95٪ CaCO3) سنگ آهک، با محتوای کلسیم در محدوده 36-38٪، که حاوی مقادیر کمتری ناخالصی یا آثاری از سایر مواد معدنی است، به دست می آید.
با این حال، کربنات کلسیم غذایی را می توان از سنتز شیمیایی نیز یافت (که از طریق بارش به عنوان محصول جانبی صنایع شیمیایی به دست می آید)، که در خوراک خوک کمتر رایج است.
در طبیعت، فراوان‌ترین منبع کربنات کلسیم در سطح زمین در لایه‌های رسوبی است که توسط سنگ‌های آهکی تشکیل شده‌اند که میلیون‌ها سال پیش به وجود آمده‌اند.
این سنگ‌های آهکی بیشتر از کربنات کلسیم غذایی تشکیل شده‌اند که یک ماده معدنی سفید رنگ با ظاهر دانه‌ای است که پس از فرآوری (استخراج، انتخاب، جداسازی ناخالصی‌ها، خرد کردن درشت و آسیاب) و طبقه‌بندی بر اساس اندازه ذرات (از طریق ابزار) از یک سیستم غربالگری)، به عنوان منبع کربنات کلسیم استفاده می شود.
برای تغذیه خوک ها معمولاً از بخش های ریز (<1.4 میلی متر (~90٪)، <1.0 میلی متر (~8-9٪) و <0.5 میلی متر (<1٪) استفاده می شود.
کربنات کلسیم غذایی به راحتی می تواند با چندین ماده معدنی موجود در ذخایر مانند فسفر، گوگرد، روی، مس، منیزیم، ید، منگنز و کبالت تعامل کند. ماهیت یونی این عناصر باعث تشکیل کمپلکس های نامحلول می شود که باعث رسوب و مانع از جذب روده ای و در دسترس بودن آنها می شود.
از این رو، علیرغم اینکه یکی از کم‌هزینه‌ترین مواد در فرمول‌های خوکی است، نباید نیاز به استفاده از منبع باکیفیت و داشتن یک ترکیب شیمیایی خوب آنالیز شده را فراموش کرد، بنابراین کیفیت و استانداردسازی (یا به حداقل رساندن تنوع بین دسته‌ها) بسیار مهم است. .
جدای از محتوای کربنات کلسیم غذایی و آثار عناصر دیگر، کنترل رطوبت نیز برای جلوگیری از مشکلات مدیریتی در آسیاب خوراک ضروری است. همچنین تعیین حلالیت در HCl (0.2N)، به عنوان معیار غیرمستقیم قابلیت هضم کلسیم، مهم است، زیرا این می تواند بین دسته ها و منشاءها (معدن معدن) متفاوت باشد.
